-? - اسم مذکر یا مؤنث
2-? – اسم اشاره مذکر و مؤنث
2-? – کلمات پرسشی و نحوه جواب دادن به آن
2-? – جمعهای مذکر سالم مؤنث سالم مکسر
2-? – انواع کلمه اسم فعل و حرف
ترجمه درس اول راستی و درستی و حیله و نیرنگ
? مرد در شهری بودند، حیله گر و ساده لوح.
این دو مرد به خارج از شهر رفتند.
و بعد از مدتی ثروت زیادی به دست آوردند.
ساده لوح گفت: مقداری از آن را بر می داریم و بقیه را زیر این درخت دفن می کنیم. پس دوستش قبول کرد.
بعد از مدتی .... ( بعد از چند روز ....)
حیله گر رفت و پولها را برداشت.
و بعد از مدتی
دوستش آمد و گفت: من به پول نیاز دارم – می رویم و پولها را بر می داریم.
پس با هم رفتند....
و وقتی که به آن درخت رسیدند پولها را پیدا نکردند!
(حیله گر): عجیب است ... هان ... تو پولها را دزدیدی ؟ !
(ساده لوح) : هرگز ... ! به خدا .... ! نه .... !
(حیله گر): بله .... دزدان این چنین هستند !
پس پیش (نزد) قاضی رفتند...
(قاضی): چه کسی پولها را دزدیه است ؟
(حیله گر): به خدا ... قطعاً این مرد پولها را دزدیده است.
(قاضی) : آیا نزد تو شاهدی است.
(حیله گر): بله ... ! درخت ... !
قاضی تعجب کرد ...
روز بعد:
قاضی نزد درخت رفت ...
(قاضی) ای درخت ! چه کسی پولها را دزدید ؟ ....
پس صدایی شنید :
آن مرد ... پولها را دزدید !
قاضی بسیار تعجب کرد !
و فهمید که شخصی داخل درخت است.
پس دستور داد به جمع آوری هیزم و افروختن آتش دور درخت.
پس آن شخص ترسید و از آن خارج شد. (حیله گر)
پس حیله آشکار شد و حیله گر رسوا شد.
قانون
اسم
مؤنث: بعضی اسمها به حرف «ة» ختم می شوند که به این اسمها مؤنث می گوییم.
مانند: الجنّة ، آیة
مذکر : به بیشتر اسم هایی که دارای این علامت نیستند مذکر می گوئیم.
مانند : ربّ – العالمین – یوم
اسم اشاره
مذکر
هذا (اسم اشاره به نزدیک) مانند : هذا صِراطُ مستقیم.
ذلک (اسم اشاره به دور) مانند : ذلک فَضْلُ الله .
مؤنث
هذه (اسم اشاره به نزدیک ) مانند : لا تَقْرَبا هذه الشَّجَرة .
تلک (اسم اشاره به دور ) مانند : تلک ، الْجَنَّة ُ .... .
اسم اشاره مثنی:
الف) مذکر :
هذان - هذین
ب) مؤنث :
هاتان – هاتین
اسم اشاره جمع :
الف ) مذکر – هؤلاء
ب ) مؤنث – اولئک
کلمات پرسشی:
هل = آیا ؟ ¬ هل انتم مسلمون ؟
ما = چه چیزی ؟
¬ أین بقیّة الله ؟
مَن = که، چه کسی ؟ ¬ مَنْ المُؤمِنُ؟
أین = کجا ¬ ما هذا ؟
کلمات جواب:
در جواب پرسش هایی که با «هل» آغاز می شوند:
نعم – لا
در جواب پرسش هایی که با «أینَ» آغاز می شوند.
تحت – فوق – جَنْب – أمام – خَلْف – علی – فی
اسم:
الف) مفرد : اسمهایی که برای یک نفر یا یک چیز به کار می رود.
مانند : ایمان، مؤمن – شاکر
ب ) مثنی : اسمهایی که برای دو نفر یا دو چیز به کار می رود، که برای مثنی کردن از علامت «ان» یا «یْنِ» استفاده می کنیم.
مانند : صدیقانِ مُسْلِمَیْنِ
ج) جمع : اسمهایی که برای چند نفر یا چند چیز به کار می رود، که برای جمع کردن از علامت «ونَ» یا «ین» یا «ات» استفاده می کنیم.
مانند : المومنون – المؤمنین – المؤمنات –
اسمهای جمع :
الف ) جمع مذکر سالم: اسمهایی که با علامت «ونَ» و «ین» بسته می شوند، فقط برای مذکر به کار می روند.
مانند : المؤمنون َ – المؤمنین َ
ب ) جمع مؤنث سالم: اسمهایی که با «ات» جمه بسته می شوند، غالباً برای مؤنث (انسان و غیرانسان) به کار می روند.
مانند : المؤمنات
ج ) جمع مکسر: با تغییر دادن حروف و حرکات اسم مفرد، جمع مکسر ایجاد می شود (انسان و غیر انسان).
مانند: تلامیذ
کلمه:
الف ) اسم : برای معرفی اشیاء و اشخاص به کار می رود.
مانند : علی، حسن
ب ) فعل: دارای زمان و مفهوم انجام کار یا داشتن حالت است.
مانند : ذَهَبَ، کَتَبَ
ج ) حرف: حرفها غالباً همراه اسم یا فعل بکار می روند.
مانند: فی الصَفِ، عَلی المِنضَدَة.
علامت اسم:
الف ) ال ¬ مانند : هذا کِتابُ مُصَدِقُ .
ب ) تنوین ¬ مانند : خَلَقَ اللّهُ السّماواتِ و الارْضَ بالْحَقّ.
